استفاده از عملگرهاي شرطي در اكسل

پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت ۹۶ | ۱۱:۳۳ ۱,۱۰۸ بازديد

يكي از پركاربردترين عملگرها در اكسل، عملگر شرط (IF) است. اين عملگر براي پردازش اطلاعات كاربردهاي زيادي دارد.

در اين مقاله، با نحوه استفاده صحيح از اين عملگر آشنا ميشويد.

اگر بخواهيم فقط يك شرط را بررسي كنيم، به سادگي از عملگر IF استفاده ميكنيم. و اگر بخواهيم دو يا چند شرط را به صورت همزمان بررسي كنيم، از عبارت AND در بين شرط ها استفاده ميكنيم.

اما استفاده از تابع AND به عنوان يك شرط منطقي در عملگر IF براي سه يا چهار بار مفيد است. استفاده بيش از اين باعث مي‌شود عبارت منطقي بسيار زياد و بزرگي ايجاد شود. اگر در حال اجراي يك آزمون منطقي مشابه بر روي تعدادي سلول هستيد، راه حل بهتر اين است كه تابع AND را به يك محدوده اعمال كرده و آنرا به صورت يك فرمول آرايه‌اي مورد استفاده قرار دهيد.

براي مثال، فرض كنيد مي‌خواهيد جمع مقادير موجود در سلول‌هاي محدوده B3:B7 را محاسبه كنيد، با اين شرط كه سلو‌ل‌هايي جمع زده شوند كه مقادير آنها بزرگتر از صفر است. در اينجا يك فرمول اكسل آرايه‌اي وجود دارد كه اين كار را انجام مي‌دهد:

{IF(AND(B3:B7 > 0) ; SUM(B3:B7) ; "")}

همان طور كه مي‌دانيد نيازي نيست هنگام وارد نمودن يك فرمول آرايه‌اي كاراكترهاي {} را تايپ كنيد، ابتدا فرمول را وارد كرده و سپس كليدهاي Ctrl+Shift+Enter را فشار دهيد.

به اين ترتيب ميتوانيد از تكرار AND در فرمول هاي اكسل جلوگيري كنيد.